Soms word je door het leven tot stilstand gebracht of staat je leven op z’n kop door een ingrijpend verlies.

Je hebt een dierbare verloren. Niets lijkt meer heel. De glans van het leven is er voor jou vanaf. Het voelt misschien alsof je een deel van jezelf bent verloren.

Of je wordt geconfronteerd met een ongewild afscheid van je baan, een kinderwens of een toekomstperspectief. Ook door verlies van je gezondheid, je relatie of met de overgang naar een volgende levensfase kun je in een proces van rouw terecht komen.

Rouwen is onderdeel van het leven. De manier waarop we rouwen hangt samen met hoe we in het leven staan. Dat doen we allemaal op onze eigen manier. Sommigen ontmoeten  gevoelens van onmacht, schuld, spijt, boosheid of verdriet in het rouwen. Voor anderen brengt rouw vooral eenzaamheid en onrust. Misschien loop je met je ziel onder je arm of met lood in je schoenen. Wellicht ben je doodsbang of onzeker. 

In het rouwproces wordt de verbinding met het gemis voelbaar. Elk afscheid vertelt iets over hoe we ons verbonden voelden. Rouw is de achterkant van de liefde. In het doorléven van de verloren verbinding, van het gemis, ontstaat ruimte voor iets nieuws. 

Meestal vind je zelf je weg in dit proces. Soms lukt dat niet alleen en is het fijn als iemand een stukje met je meeloopt.

Je bent welkom voor een gesprek, een luisterend oor of hart, gedeelde stilte, steun of een handreiking. Zodat je gaandeweg de beweging kunt maken van leven vanuit het gemis naar leven met het gemis.

Klik hier voor de folder: Verweven van verlies in je leven